Dag 87, Tríacastela naar Barbadelo (23 km)

Vannacht redelijk geslapen. Over van alles weer eens nagedacht. Tegen 6.20 uur wakker geworden en toen eerst maar eens de dames gewekt. Met veel moeite gingen de oogjes open. Dan eerst het gebruikelijke ochtend ritueel afwerken. Tegen 7.15 uur waren we klaar om te gaan ontbijten. Dit hebben we samen met Jean gedaan, waar we gisteravond ook zo lekker hadden gegeten. Het ontbijt was ook weer goed, cafe con leche met stokbrood, jam, ham, kaas en yoghurtje erbij voor €4. Een goede bodem is dus hier mee gelegd voor vandaag. Agota probeert mij duidelijk te maken dat ze ook niet zo goed geslapen heeft, en nog wat moe is. Ik geef haar aan, loop lekker jullie eigen tempo, en sms even waar jullie om de twee uur zijn. Dat vindt ze goed, maar ze zegt meteen erbij dat ze wel door willen lopen in verband met de warmte. Het kwik zou ook vandaag oplopen naar 27 graden. Tegen 7.45 uur vertrekken wij richting Barbadelo. In het eerste gedeelte zit meteen een colletje. Via de gehuchtjes Basla en San Xil bereiken Jean en ik, na nog geen uur te hebben gelopen, de Pass Riocabo ( 896 mtr.en 5.4 km). Het is een schitterende route met mooie vergezichten en in het dal nog ochtendnevel. Het gaat nu langzaam berg afwaarts door weer een aantal gehuchtjes. In Furela is een bar en daar willen we even koffiedrinken. Maar de barman ligt lekker te slapen in een stoel. Dan alvast een stempel genomen en toen werd de barman wakker. Twee koffie con leche graag. Als we koffie bijna leeg hebben komt er een groep pelgrims langzaam binnen druppelen. We gaan weer verder op weg naar Sarria, ong. 8 km lopen nog. Dit gaat ook lekker en tegen het middaguur zijn wij in Sarria. Via een honderd tal trappen bereiken we het oude centrum. Meteen zie ik een barbier zaak. Ik loop hier naar binnen om te vragen of hij tijd heeft om mijn haren te knippen. En ja hoor, dat kan. De kapper is een man op leeftijd en eerst doet hij zijn materiaal "ontsmetten" met alcohol en dan nog eens alles door een brander halen. Ik laat hem mijn pasfoto zien en zeg dat ik mijn haar graag op 3 mm wil hebben. Hij blijkt nog een echte oude vakman te zijn, want na het scheren met een tondeuse knipt hij alles nog mooi bij met de schaar. Ik vraag hem ook of hij mij wil scheren. Dat kan ook. Ook dit gebeurd met de hand van de vakman. Na een massage ben ik klaar. Het resultaat is perfect en dat voor € 6,50. Maar dan was er wel geen kop koffie bij. Zo nu kan ik eindelijk richting Santiago gaan. Jean heeft inmiddels al wat gegeten op een terrasje. Ik neem ook nog iets te eten en een colaatje. Dan nog 4 km naar Barbadelo. Tegen 14.20 uur staan we voor de albergue Carmen. Dit is een mooie nieuwe albergue. Na het inkwartieren lekker douchen en de was wassen en ophangen. Dan even het steunpunt Brunssum bellen. Dan krijg ik een sms dat Agota en Julia nog 3 km moeten lopen. Dus nog ong. 35 min. Als ze aankomen zijn ze moe van het laatste klimmetje naar de albergue. Hun wonder drankje staat al klaar (0,5 liter water met een vitamine tablet erin) en dan lekker onder de douche. Ik schrijf alvast mijn eerste gedeelte van de blog. Als de twee uit de douche komen willen ze hun was even wassen en dan op bed even een uurtje uit puffen. De was heb ik gedaan en amper 5 min. later lagen 2 prinsesjes weg te dromen op bed. Ondertussen tijd om het dorp te verkennen ( 10 huizen, 3 albergues en een kerk). Tegen 18.00 uur de dames gewekt en op het gras, in de schaduw, gezellig een wijntje drinken. Tegen 19.00 uur is er in de eetzaal van de albergue een gezamenlijk avondeten gepland. Bij het avondeten leken we wel op een drieling; driemaal mix salade, driemaal spaghetti met kaassaus, driemaal chocolade taartje en natuurlijk een fles rode wijn erbij. Het smaakte ons goed. En even hadden we onze rust aan tafel. Na het eten hebben we nog een klein ommetje gemaakt en hebben we genoten van de bloemen, vergezichten en de dierengeluiden. De baas vertrouwde waarschijnlijk het zaakje niet, want een van zijn honden liep fijn met ons mee. Lekker genieten van deze fijne stille momenten. Ook nog even genoten van de zonsondergang. Tegen 22.00 uur terug in de albergue Carmen. Even omkleden en dan lekker wegdromen. O ja, morgen gaan we naar Gonzar, ditmaal 27 km. Dus nog even rustig aan, want de 2 daar op volgende dagen worden 33- en 34 km.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy'