Huy naar Namur ( 34 km )

Ondanks dat het een duur hotel was heb ik niet echt super geslapen. Ik ben een paar keer wakker geworden, waarvan, ik zal het nooit te weten komen. Om 6.45 uur liep dan de wekker af. Nog een keer laten sluimeren maar dan roept toch de plicht. De laatste keer de checklijst na lopen. Alvast alles zover ingepakt en dan eerst ontbijten, dit was voor een pelgrim gratis. Wat een geluksvogel dat ik dat ben. Echt bijzonder was het niet, brood, jam,smeerkaas en koffie erbij. En men mocht een pain du choco nemen. Tevens heb ik nog een joghurtje en een banaan genomen. Na het eten nog snel tanden poetsen en op weg voor de laatste etappe naar Namur. Als ik buiten kom druppelt het wat, nog geen regenjas aangedaan. Maar als ik een paar honderd meter verder ben begint het toch behoorlijk te regenen. Even een stop inlassen, regenhoes over de rugzak en de regenjas aan. Dan wordt het echt tijd om te gaan lopen. Het is inmiddels even na half 9. Het lopen gaat goed ondanks de regen en het is alleen maar over asfalt lopen. Het is inmiddels steeds harder gaan regenen. Dit doet me denken aan de laatste etappe naar Santiago. Toen regende het ook en er wordt gezegd dat de pelgrims nog eenmaal goed gewassen dienen te worden voordat ze de Kathedraal in Santiago betreden. Nou is dit vandaag ook de laatste etappe, dus daarom misschien die regen. Hopelijk niet de hele weg naar Namur. In Andenne ( 12,5 km) wil ik even stoppen om iets warms binnen te krijgen. In een winkelcentrum ligt ook een boucherie ( slager) die ook sandwiches e.d verkoopt. Ik ga voor een café au lait en een panini de Italia. Het smaakt erg lekker en ik kom langzaam weer op temperatuur. Omdat de koffie lekker smaakt neem ik er nog een. Na 40 min. wordt het tijd om verder te gaan. Als ik buiten kom regent het niet meer. Is dat niet fijn!!! Hopelijk blijft dat zo. Na 1 km. begint het nog even te druppelen, maar dit is van korte duur. Het is nu droog en dit zal zo blijven tot in Namur. Gelukkig hoef ik vandaag niet op de route aanduiding te letten. Er is maar een ding waar je op moet letten, val niet in het water. De tijd onderweg heb ik lekker gedood met het tellen van het aantal schepen dat me passeerde en het nadenken over allerlei privézaken. Ik heb ja tijd genoeg. Op zo'n 10 km. voor Namur maak ik nog een pauze. Er staat een bankje, dus wat wil je nog meer.... Ja, koffie, maar die heb ik helaas niet... maar even later komt een man aanlopen en vraagt aan me of ik wat te drinken wil... ja een koffie... No problem, zegt hij en verdwijnt. Twee min. later komt hij met een mok koffie aanlopen. Dat is echt super. Hij vertelt dat hij ook eens naar Santiago wilde lopen maar nooit verder was gekomen dan Rocroi. Als hij nu een pelgrim ziet zal hij deze helpen. Een pracht gebaar, toch, het echte camino gevoel. Maar de plicht roept. Ik bedank me bij de man en zet mijn tocht voort. Het is nog iets meer dan 2 uur lopen. Tegen 16.00 uur kom ik aan in Namur. Eerst een cafeetje opzoeken om te proosten op het feit dat ik nu vanaf thuis tot aan Santiago, Muxia en Finisterre alles te voet heb afgelegd. Natuurlijk ook mijn grote steunpilaren bellen om dit feit te kunnen delen. Iedereen is trots op me. En dat is fijn om te horen. Na 2 Westmalle ga ik eerst eens kijken waar ik een hapje kan eten. Het wordt een leuke gezellige taverne. Ik bestel een zalmfilet met roomsaus, gebakken aardappelen en verse salade, daarbij een lekkere rode wijn uit Spanje ( la Roja). Het smaakt echt overheerlijk, als toetje neem ik koffie. Langzaam wordt het tijd om naar de herberg te gaan, waar ik afgelopen jaar Arie van Boekel heb leren kennen. Ditmaal spreekt een Belgische student me aan, hij vraagt waar ik heen moet. Naar de jeugdherberg zeg ik hem. Hij vertelt dat hij vlak voor de herberg een appartement heeft. We besluiten samen af te lopen. Hij studeert via de universiteit van Leuven hier bij een professor de veranderingen van het maaswater tengevolge van klimaatsveranderingen.Na een klein kwartier is hij bij zijn appartement, ik neem afscheid van Francois. Ik moet nog 100 meter verder lopen en dan is voor mij ook de eindbestemming bereikt. Ik neem een bed voor 2 dagen. Morgen eens op mijn gemak de stad verkennen en nog eens lekker genieten van alles. Nadat ik me geïnstalleerd heb op de kamer, eerst even douchen en dan al mijn trouwe volgers nogmaals laten meegenieten middels de blog. Ik besluit het niet te laat te maken, toch wel wat vermoeide benen. Dus deze pelgrim gaat eens vroeg zijn bedje opzoeken, en dan lekker de gehele camino nog eens herbeleven en nog dromen over.... Morgen dus een rustige sightseeing door Namur.

Welterusten pelgrim Fred.

"Skippy"