Angleur naar St. Severin ( 33 km )
Blijf op de hoogte en volg skippy
25 Maart 2014 | België, Saint-Séverin
Super geslapen, maar dat had ik ook wel verwacht, omdat ik in het weekend nachtdienst heb gehad en daarna niet meer ben gaan slapen op de maandag. Om 7.00 uur liep de wekker af. George had me gevraagd om hem even te bellen, zodat hij het ontbijt kon klaarmaken. Even de oude checklijst te voorschijn toveren,want daarop staan nog een aantal dagen open en dus niet afgetekend. En dat kan niet op de route naar Santiago de Compostella. Even nog eens goed kijken wat ik moet doen. O ja, voeten verzorgen tanden poetsen, slaapzak en rugzak inpakken en een laatste controlle. Niets vergeten en dan op naar het ontbijt. Het ruikt alweer goed bij George, verse koffie, brood, beleg en 3 gebakken eieren met spek.Dat was smullen geblazen. Tegen negenen moet ik helaas afscheid nemen. Was dit de laatste keer bij George. Want hij wordt ook niet méér jonger. Nog 1 km. naar het station van Angleur waar ik de route weer oppik. Dan gaat de route slingerend door Angleur. Maar dan gaat het echte werk beginnen. De straat oversteken en dan gaat het flink omhoog, al zig-zaggend door het bos. Vanaf hier is het alleen nog maar lopen door het bos.De eerste klim gaat tot aan de universiteit van Liége en die ligt alweer op 5 km. Dan komt een stukje vlak en dan een steile afdaling. Hier voel ik ook weer mijn knieën. Afdalen is niet mijn ding. Wat heel mooi is, is dat je vaak een schitterende blik hebt op de stroming van de Ourthe. Vlak voor Esneux, dit ligt halverwege, loop je zelfs parallel aan de Ourthe. Ik wil in Esneux een pauze maken. Een kop koffie drinken en wat eten maar zo'n 600 meter voor Esneux gaat de weg weer het bos in. Dan maar geen koffie. Ik besluit wel bij de eerstvolgende bank te stoppen, want ik heb zin in een broodje. Het is dan ook al één uur, de hoogste tijd om te lunchen. Lekker op een bankje genieten van de krentebollen en ja daar zijn ze weer: un pain du choco. Wat heb ik deze toch gemist. Ik geloof dat er geen pelgrim is die dit geen lekkernij vindt. Na de lunch gaat het verder, nog 16 km. te gaan. En ook nu gaat het weer alleen door de bossen en ja weer bergop en ook wel eens af. Het is trouwens behoorlijk benauwd onder het lopen en de water voorraad slinkt snel. In Petit Berleur maak ik nog een kleine stop om een klein flesje ice tea uit mijn rugzak te halen. Het zijn dan nog 9 km. lopen tot aan de overnachtingslpaats van vandaag. Eerst nog een stuk door het bos, nu vlak en langzaam bergafwaarts. Nog even een korte stop gemaakt bij La Croix André, een kleine maar mooie kapel. Nog een km.door het bos en dan gaat het over de verharde weg verder tot aan het einde. Moe maar voldaan kom ik om 16.30 uur aan bij de kerk van St. Severin- en- Condroz zoals het dorpje officieel heet. Al snel komt een mevrouw aanhollen. Un pelerin, ja, dat ben ik. Ze brengt me naar de slaapruimte naast de kerk. Een mooi onderkomen. Het avondeten is straks bij haar thuis, dat weer naast de refugio ligt. Eerst rustig me installeren. Ik krijg van mevrouw een pilsje aangeboden en dat smaakt natuurlijk super na zo'n dag als vandaag. Eerst natuurlijk mijn steunpunten bellen want ook dit jaar zijn ze weer heel belangrijk voor me. Na dit alles lekker uitgebreidt genieten van de warme douche en even wat wassen, ja,ja de dagelijkse dingen voor een pelgrim op zijn route. Om 19.00 uur heeft mevrouw Dejardin het avondeten klaar. Eerst een lekkere groentesoep met daarbij vers gebakken brood. Het hoofdmaal is een ovenschotel van targetelli met stukjes zalm en tomaat en overbakken met kaas. Daarbij een goed glas rode wijn. Het smaakte geweldig, als dat zo blijft dan..... Als toetje koffie met daarbij een chocolade taartje, ook vanmiddag nog gebakken. En dat allemaal voor € 10. En ook ontbijt en lunchpakket erbij. Nog even met een vriendin van haar gesproken ( zij kon nederlands). Tegen 20.30 uur terug gegaan naar de kamer. Eerst de blog bijschrijven en dan met een muziekje via mp3 nog lekker de dag van vandaag overdacht. De rust, stilte, vergezichten en het weer onderweg zijn, zijn een geschenk voor mij van hierboven. Het is weer genieten, zal ik in Namur nog verder lopen naar Le Chemien, de nieuwe plek van Arno en Huberta.Ik zou wel willen, maar willen andere dat ook. Tegen 21.15 uur zullen mijn ogen wel dichtvallen en kan ik lekker gaan dromen over..... Morgen gaat de tocht verder naar Huy ( 20 km.) Bekend van de Waalse Pijl en de muur van Huy bij het wielrennen.
Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"
.