Dag 37, Marsac naar Port Du Dognon (28km)

Vannacht lekker geslapen, maar helaas liep om 7 uur alweer de wekker af. Nog even 10 min. lekker langzaam wakker worden. Hierna weer de zelfde procedure's volgen en natuurlijk even de reacties lezen op mijn dagelijkse verhaaltje. Om 8 uur ga ik lekker ontbijten. De gastvrouw is dan al weg, ze moest vroeg beginnen met werken. Dus het gehele huis is nu even voor mij alleen. Ze vroeg wel om bij het afsluiten van de deur de sleutel op de afgesproken plek te leggen. Dat is pas vertrouwen hebben in de mens. Het ontbijt is ook dit keer goed,en dat is belangrijk voor een goede start. Tegen 9.00 uur vertrek ik op weg naar de camping Port Du Dognon. Vandaag is de eerste dag van het seizoen. De eerste kilometers naar Arrenes gaan over een rustig weggetje omhoog. In Arrenes is bij een huis een Jacobsschelp boven de dichtgemetselde deur ingemetseld. Hierna gaat het 5 km. door het bos verder omhoog naar Saint Goussaud (9km). Hier staat volgens de beschrijving een "dode lantaanpaal", inderdaad hij doet het niet meer. Hij is helemaal uit steen gemaakt en straat moederziel alleen op een grasveld. In dit dorpje wijk ik ook af van de route, op aanraden van de gastvrouw in Marsac. Zij wist een kortere route door het bos. Want de normale route gaat door een dorp dat alleen interessant is als je er blijft overnachten. Dus ik ga nu een stuk de GR.654 volgen tot Les Bilanges. Het is een schitterend pad, eerste gedeelte gaat flink omhoog (674 meter) over een stenen pad, waarbij je een mooi uitzicht hebt over de vallei. Daarna daalt de weg weer geleidelijk waarbij je soms goed moet opletten voor de dikke keien op het pad. Langzaam wordt het pad vlakker door het bos, waar ik zelfs een kleine slang ( roodachtig met zwarte vlekken) heb gezien, midden op het pad op nog geen 40 cm. afstand. Hij was zich lekker aan het opwarmen in de zon. Maar meteen maakt hij zich uit de voeten als hij onraad bespeurt. Ik ga gewoon verder Rond 12.30 uur kom ik aan in het gehuchtje Sejoux waar ik ga lunchen. Er staat bij mensen in de voortuin een mooi bankje en tafeltje waar ik plaats neem, super plekje om te lunchen toch. Na de lunch ga ik rond 13.00 uur weer verder. Tegen 15.15 uur bereik ik dan Les Billanges. En als ik dan op de kaart kijk heb ik toch wat afgesneden. Door het warme weer ben ik alweer door mijn water heen. En waar kun je dat het beste bij laten vullen? Juist bij de Mairie. Hij vond het helemaal geen punt. Met een volle camelbag ga ik op weg naar de camping Port Du Dognon, welke op 4 km. lopen ligt. Dit stuk gaat over een rustige D- weg. Ik loop het laatste stuk op mijn gemak en om 16.00 uur loop ik de camping op. Rosalie begroet me al. Na het invullen van het papier en betalen (€13) krijg ik een stempel in mijn credencial en natuurlijk de sleutel van mijn chaletje. Er staat een stapelbed in en een keuken met een tafeltje. Dus voldoende voor een pelgrim die een bed zocht voor de nacht. Eerst eens alle ramen geopend om frisse lucht te laten doorwaaien.en dan gaan douchen en even bijkomen van de tocht. Tegen 18.00 uur ben ik aan tafel gegaan. Ditmaal niks bijzonders, stokbrood met jam en smeerkaas en een blikje sardientjes in tomatensaus en daarbij een lekkere kop koffie. Het smaakt wel en alles wat ik nu en morgenochtend op eet hoef ik niet meer te dragen in de rugzak. Na het avondeten lekker weer een verhaaltje verzinnen voor mijn volgers, die waarschijnlijk al is opgevallen dat ik gisteren de 1000 km. grens heb overschreden volgens mijn planning. Na het schrijven hiervan lekker nog op bed gelegen om mooie muziek te luisteren. Ik ga vandaag op tijd slapen, want morgen wordt het een lange saaie dag over alles asfalt en behoorlijk wat verkeer in de buurt van Limoges. Ik ga daar slapen bij de zusters van de Francaines naast de kathedraal. Ik ga morgen proberen op tijd te vertrekken. Het is nu nog lekker rustig op de camping en er zijn nog mooie plekjes te vinden, dus....
Overigens geen last meer gehad van mijn knie, alleen vanmiddag even in het bos op de dikke stenen bij het afdalen. De blaren helen aardig maar zijn nog niet weg.

Welterusten, pelgrim Fred.
"Skippy"