Dag 59, Orthez naar Sauveterre- de -Bearn (25km)

Vannacht goed geslapen, de fransen waren al bijna startklaar toen ik opstond. Eerst even mijn voeten verzorgen en dan ontbijten. Koffie met brood, jam, smeerkaas, jus en yoghurt. Na het ontbijt nog even de was van het droogrek pakken en dan alles inpakken. Het is dan ongeveer 8.15 uur als ik vertrek. Maar eerst langs de bakker voor een stokbrood, anders heb ik niets te eten tijdens het lopen. Vanavond in de B&B wordt er gekookt en er is ook ontbijt. Tegen half 9 ga ik dan echt lopen. Het eerste stuk is echt saai, lopen langs een vrij drukke weg. Gelukkig slaan we snel af van deze weg en lopen langs de autosnelweg, echter wel afgescheiden door bomen en struiken, met andere woorden een bos in aanleg. Hier kom ik Gonny tegen "nieuwe pelgrim". Zij is vandaag ook vertrokken in Orthez. Zij is geboren in Venlo en al haar leven lang woont zij in Den Haag. We hebben dan samen gelopen. Het is een mooie route bijna geen asfalt, veel door bossen en kiezelpaden langs velden met prachtige vergezichten en vaak mooi zicht op de pyreneeën. Het is vandaag gelukkig minder warm dan gisteren 22-24 graden goed om te lopen. Na 12 km komen we aan in L`Hopital d`Orion. Hier staat op een splitsing een mooi beeld van een pelgrim. Natuurlijk met "hem" op de foto gegaan. Helaas is de kerk dicht, er staat hier ook een mooi beeld van de H. Jacobus. Zelf heeft het dorpje een voetgangers oversteekplaats gemarkeerd met jacobsschelpen op het wegdek. Als pelgrim voel je dat je heel erg welkom bent. Aan het einde van het dorpje mag je tot slot water tanken. Hierna begint het zwaarste gedeelte van de etappe, een paar stevige klimmetjes door het bos. Het zijn stevige kuitenbijters. Zeker omdat het ook nog modderig is, en er geulen ontstaan zijn. Maar ja, dat deert mij niet meer na die eerste weken van mijn camino. Vooral kom je "grenspaaltjes" tegen met daarop een schelp. Het laatste stuk gaat dan weer over asfalt waarbij de laatste kilometer je mooi zicht hebt op de kerk en overblijfselen van het fort Sauveterre-de Bearn. Op de laatste meters tot het dorpje mag je nog eens 300 trappen bestijgen. Maar als je boven bent heb je een schitterend uitzicht op de vallei. Nu eerst naar het vvv kantoor voor een stempel en dan een bar zoeken voor een welverdiend biertje. Op het terras van het cafè kun je nogmaals genieten van het uitzicht. Het bier smaakt dan ook dubbel zo lekker. En ik heb met 2 benen gelopen, dus ook 2 biertjes. Hierna naar mijn B&B bij mevr. Lombardo. Zij blijkt een heel gezellig iemand te zijn. Na een kop koffie, eerst douchen en de was wassen, dit maal weer gewoon op de hand. Even uitrusten en een muziekje luisteren. Tegen 19.00 uur was het avondeten klaar. O ja, Paul en zijn meisjes zijn ook gearriveerd. Het eten bestaat uit een salade en hierna gevulde paprika met gebakken aardappelen. Als toetje kregen we tiramisu. Super gegeten. Nog even wat aan mijn blog schrijven en de etappe van morgen door kijken. De voorlaatste, naar Ostabat, (26 km). Hierna lekker gaan slapen. Want het leven van een pelgrim valt niet tegen maar wel mee. Ik kan er elke dag weer van genieten.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"