Dag 49, Saint- Ferme naar La Reole (21 km)

Vandaag een dag om snel te vergeten voor mij. Het begon vannacht, slecht geslapen, waardoor....? En als ik eindelijk in slaap val loopt de wekker af om 6.50 uur. Dan toch maar opstaan en alles volgens het ritueel afwerken. Om 7.30 uur is de tafel gedekt. Het ziet er goed uit. Ik heb toch een honger. Er is alleen maar brood, maar al snel zijn de twee mandjes leeg. Ja logisch, want een pelgrim heeft een goede bodem nodig. Gelukkig wordt er nog een mandje gevuld en even later ook het andere mandje. Maar ja, het is duidelijk we willen meer en er is meer. Maar de mevrouw snijdt nog slechts een paar sneetjes af. Waarschijnlijk omdat het ja ook heet "petit" dejeuner. Dus met nog trek vertrek ik samen met Amina en Alain rond 8.20 uur. We komen langs de bakker en ik haal hier nog twee choco broodjes en een lait broodje. Twee broodjes eet ik meteen op. Het lopen gaat ondanks alles redelijk goed, na 6 km komen we aan in het mooie dorpje Monsegur. Hier drinken we koffie en bezoeken we de mooie kerk. Hierna gaat het rustig over D-wegen richting Saint- Hilaire- De- La- Noaille (15 km) Onderweg krijg ik steeds vaker last van mijn knieen en ook aan mijn hak voel ik af en toe pijnprikkels. Ik denk te weten wat de oorzaak is, de zolen van mijn schoenen. In La Reole neemt Alain mijn taak over om een slaapplaats te vinden voor vannacht. Het blijkt erg moeilijk te zijn. We vinden een plaats op ongeveer 5 km van La Reole. De mensen pikken ons om 16.30 uur bij de kerk op. Ondertussen blijkt dat de oorzaak inderdaad de zolen zijn. Er is een schoenmaker in het dorp maar die is dicht tot 10 mei. Via het vvv kantoor heb ik ontdekt dat er maandag een trein rijdt naar St.Jean-Pied-De Port. Deze vertrekt om 6.30 uur, dit is mijn enige optie, maar wel fijn dat mijn zus Monique mij hierin steunt, dankjewel. Nu nog een slaapplaats regelen voor morgen en kijken of het lukt om een treinkaartje te ritselen op zondag op het stationnetje van La Reole. Als het allemaal meezit ben ik om 21.30 uur in La Reole terug met nieuwe schoenen en kan dan op weg gaan naar Bazas op de dinsdag (27 km) en hopelijk zijn dan al mijn materiaal problemen voorgoed de wereld uit, en kan ik gaan genieten van het laatste stukje Frankrijk en natuurlijk van de camino Frances. Ik kan eigenlijk niet wachten op dinsdagochtend. Ik loop hierdoor wel wat vertraging op, maar ik hoop dat mijn werkgever mij die week reserve toestaat. Even duimen allemaal voor mij. Maar eerst morgen kaartjes regelen en slaapplaatsen. Inmiddels ben ik wat opgeknapt na een lekkere douche en alvast begonnen met mijn blog bij te schrijven. Maar eerst lekker gaan eten. Het eten was super. Er waren nog een zestal militairen uit Belgie voor werk. Het was erg gezellig en omdat ik wat tegenslag had hebben ze geprobeerd mij er weer boven op te krijgen,en dat is hun best gelukt.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"