Dag 99, Fisterre naar Santiago

Vannacht niet zo goed geslapen. Laat in bed en daarbij komt dan ook nog dat beneden in het restaurant een groot feest was. Met dol enthousiaste Spanjaarden die tot vroeg in de ochtend feesten. Ook heb ik in gedachten weer eens de hele camino gelopen. En dat is vermoeiend hoor. Om 7 uur loopt de wekker af en eerst nog een kwartiertje extra geslapen. Maar ik moet eruit anders mis ik meteen de eerste bus op mijn camino. Als eerste eens een verfrissende douche genomen en toen voelde ik me gelijk al wat fitter. Dan alles inpakken en vandaag hoef ik mijn voeten niet echt een speciale behandeling te geven. Maar ik doe het toch, uit dank voor de drie maanden dat ze me hebben gedragen. Om 8.30 uur het Ancora hotel verlaten en naar het centrum van Finisterre gelopen, waar ook het busstation is. Hier tegenover kan men lekker en goed ontbijten, en een goede start vandaag is belangrijk. Ik moet ja straks 2,5 uur in de bus zitten. Om 9.15 uur komt de bus voorrijden en een buslading pelgrims staat gereed om in te stappen. De bus is helemaal vol, behalve naast mij, en dat vind ik niet erg hoor, extra beenruimte kan ik wel gebruiken. Stipt op tijd vertrekt de bus richting Santiago. Het eerste gedeelte volgt hij de route langs de kust. Om 11.00 uur rijden we Santiago binnen. Op weg naar het oude centrum loop ik nog binnen bij "het huis van de lage landen" Holland huis voor Nederlandse pelgrims. Lekker bijkletsen hoe mijn rondje Muxia en Finisterre is geweest. Na ruim een uur ga ik op zoek naar een slaapplaats. Ik vind er een bij de auberge "The Last Stamp", lekkere moderne schone herberg, met zeer ruime kluisjes waar ook mijn rugzak in past en dat voor € 18. Het is vandaag weer erg druk, net zoals afgelopen zondag toen ik aankwam. Maar nu ben ik lekker toerist, ik heb al eens rondgekeken voor iets leuks voor Kiki en Sem. Langzaam krijgt toerist Fred honger en ik ga een gezellig barretje binnen voor een pilsje en verschillende tapas gerechten. Dan loop ik langzaam terug naar de auberge waar ik even op bed ga liggen voor een uurtje. Tegen 17.00 uur opgestaan en mijn plan was dan, eerst ergens een cafe con leche scoren en dan naar de eucharistieviering om 19.00 uur in de kathedraal. Maar als ik naar de kathedraal loop zie ik dat de viering om 18.00 uur is, geen punt, dan nu even geen cafe con leche. Dan maar later op de avond. In de viering komen Natasja ( heb ik samen mee gelopen van Muxia naar Finisterre) en haar Spaanse wandelvriend naast me zitten. Nu weet ik het 100% zeker, de camino is een bijzondere tocht waar toeval niet bestaat, maar waar wel bijzondere en speciale dingen gebeuren. Het is weer een mooie dienst. Na de dienst ga ik op zoek naar een leuk, gezellig restaurant. Ik loop er een binnen en wie zit daar, met haar rug naar mij toe..... Josefine. Met haar heb ik altijd contact gehad, al twee jaar via de blog en voor het eerst hebben we ons in St Jean Pied de Port, waar zij een week vrijwilligers werk deed, in de refuge l'Esprit du Chemin, ontmoet. De gezellige familie herberg. We waren beide hartstikke blij elkaar hier nu weer te zien. Samen met een andere pelgrim, vriendin van Josefine, Carla, ( nee, niet die ik eerder al had ontmoet) hebben we gezellig gegeten. Maar vooral gezellig gekletst over onze belevenissen op de camino. En zeg nu eerlijk, deze ontmoeting op de laatste avond van Josefine in Santiago, kan toch geen toeval zijn. Na het eten hebben we nog een paar afzakkertjes gedronken. Na een leuke gezellige avond afscheid genomen van deze zeer bijzondere meid, we blijven ook buiten de camino contact houden. Bij terugkomst in de auberge eerst het steunpunt Brunssum bellen over deze bijzondere dag en dan mijn zus. Dan wordt het tijd om mijn laatste verhaal als pelgrim te schrijven, want vanaf morgen ben ik gewoon toerist. Morgen lekker als toerist in Santiago doorbrengen.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"