Dag 90, Melide naar Pedrouzo (34 km)

Vannacht zeer goed geslapen, en dat voor een grote herberg. Maar we hadden weer eens geluk dat ons gedeelte niet vol was en daardoor ook rustig. Tegen 6.00 uur wakker geworden door het geblaf van honden die buiten al wakker waren. Eerst omkleden en rustig alles inpakken. Agota is inmiddels ook wakker, terwijl Julia zich het liefst nogmaals omdraait. Maar dat gaat niet op de camino. En zeker vandaag niet met de lange etappe voor de boeg. Als we klaar zijn eten we eerst nog een klein stokbrood met kaas en jus erbij. Want het is niet duidelijk waar de eerste bar is op de route voor een cafe con leche. Lang lopen zonder iets in de maag te hebben gaat mij in ieder geval opbreken. Tegen 7.15 uur vertrekken we, hopelijk blijft de voorspelde regen weg. Als voorzorg de regenhoes al over de rugzak gedaan. Het gaat meteen omlaag en na nog geen 200 mtr. gaat het weer steil omhoog. Later zal blijken dat dit niet de laatste keer zal zijn geweest. Na 5.6 km is de eerste bar in zicht. We kunnen de cafe con leche al ruiken. Na een klein half uurtje gaat het verder en nog geen 5 min. later komen we in Boente aan. We krijgen een stempel in de kerk en ik steek een dikke kaars aan voor mam, pap, en voor mijn petekind Kiki die dit weekeinde de Limburgse kampioenschappen moet zwemmen in haar eigen bad, de Hateboer in Sittard. Succes, Kiki, ik weet het zeker een medaille zit erin. Alle kracht vooruit, net zoals ik doe op de camino in Spanje. Het gaat lekker na de koffie pauze en al snel komen we in Arzua (15 km), het is nog te vroeg voor de middagpauze dus gaat het verder. We besluiten tot Salceda te lopen, 11 km verder en dan is het ong. 13.00 uur. Maar onderweg komen we rond 6.5 km bij het gehucht A Calzada een mooie bar tegen met een terrasje in de zon. Een keer elkaar aankijken is voldoende en we stoppen hier voor de lunch. Ik neem een stokbrood met chorizo, Agota een met ham, kaas. Julia met kaas en een cola erbij. Het stokbrood smaakt goed en ik heb nog zin in een soort chocobroodje. Tegen 12.45 uur gaan we verder, de route blijft nu ook grotendeels door het bos lopen. Het zijn nog goed 13,5 km tot aan ons doel Pedrouzo. Het blijft goed gaan, en de weergoden zijn ons goed gezind. De regen blijft tot nu toe uit. De laatste 3 km is even door bijten geblazen, het benauwde weer en het steeds weer berg op en af maken het toch weer zwaar. Om 15.25 uur komen we aan bij de albergue Edreira in Pedrouzo. Eerst inchecken en dan meteen een verfrissende douche nemen. De was gaat vandaag lekker in de machine, wel zo makkelijk. Hier lekker in de ontmoetingsruimte met z'n allen naar de halve finale tennis kijken. Als Nadal dan ook nog wint zijn alle Spanjaarden blij. Ik heb hier ook nog iemand ontmoet uit Tegelen. En ook mijn Zuid-Afrikaanse vrienden zijn er ook weer. Gezellig een kop koffie gedronken. De was is klaar en moet alleen nog in de droger. Dit doet de beheerder voor ons. Wij gaan eerst even langs de supermarkt en dan gaan we ergens gezellig een hapje eten. We gaan in een mooi restaurant eten, aangeraden door de eigenaar van de albergue. Want het kan zijn dat dit het laatste avondeten samen is. En dat merk ik wel aan Agota. Ze is gespannen en stil. Het zit namelijk zo, zij moeten morgen naar Santiago lopen (22 km) want ze willen zondag nog met de bus naar Fisterra en maandag terugkomen. Dinsdag hebben ze dan in de ochtend een vlucht via Barcelona, Wenen naar Boedapest en dan nog met de trein naar huis. Ik wil mijn beslissing nog even uitstellen, maar ik ben wel goed geholpen geworden door mijn neef Rolf en de man van mijn nicht Ellen, Ivo. Zij vertelde beide, het is jou camino, dus.... Morgen maak ik mijn beslissing, maar een ding is zeker, van het weekend staat een trotse pelgrim Fred, voor de kathedraal in Santiago. En ik weet nu al, ik zal dan janken. O ja, het eten was geweldig. Een 3 pers. schotel met allerlei dingen die special zijn op de camino en daarbij hoort ook een tinto vino de camino. Voor morgen nog een route naar ???? (? km).

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"