Dag 43, Thiviers naar Sorges (18 km.)

Vannacht goed geslapen en ook eens wat langer. Want het ontbijt is pas om 8.00 uur. We hoeven vandaag, ja niet ver en dus rustig aan in de ochtend. Om 9.30 uur werd het dan toch tijd om te gaan want anders haal ik Sorges nooit voor middernacht en de kans dat een cafe open is, is dan klein. Het lopen gaat lekker, een mooie route door allerlei "dode" gehuchtjes en fijne velden met mooi uitzicht. Tegen 12.45 uur kom ik aan in een klein dorpje Negrondes. Als ik het dorp inloop, komt er een blaffende hond langs de heg lopen. De eigenaar komt naar buiten om de hond te waarschuwen, hij ziet mijn Jacobsschelp en vraagt of ik water wil. Ik zeg netjes, non merci, e le plausibele a cafe. Hij antwoord, oui, en roept dat ik binnen kan komen. Hij blijkt een Fransman te zijn met een Nederlandse vader en getrouwd met een Engelse vrouw. Dus het gesprek gaat verder in het engels. Ik krijg lekkere koffie en een stukje cake. Het is erg gezellig en na drie koppen koffie ga ik verder. Het is dan al een uur verder, maar ja, de camino is er voor om mensen te ontmoeten. Nu nog 5 km. tot Sorges. Ik kom tegen 15.15 uur aan bij de refugio in Sorges. Ik kan er mijn rugzak achterlaten en ga dan richting plaatselijke cafeetje voor een biertje. Maar eerst hoor ik van de dames dat ene Amina komt. Ik krijg meteen een grote glimlach op mijn gezicht. Ik vertel de dames dat ik haar goed ken, zij vertellen echter, dat als ze met z'n tweeen komen, er een probleem is. Want er zijn maar 5 bedden en we zijn met 6. Ik zeg, dat regel ik wel met Amina, maar ze moet hier slapen.
Ik ga nu een biertje drinken,tegen 16.00uur ga ik terug om me in te schrijven en €20 te betalen. Ik zit even binnen mijn mail te controleren en de deur gaat open en dan opeens komt Amina binnen en ze roept meteen, "he Fred" en we vliegen elkaar in de armen. Het is een geweldig weerzien voor ons. De vrijwilligsters vertellen Amina van het bedden probleem. maar ze zegt meteen dat wij dat wel regelen. Ik zie onder het stapelbed nog een matras liggen en daar bij nog een slaapzak van mij erop, en Aminavindt het meer dan prima. Ik heb haar nog voorgesteld dat ik er wel op wil slapen maar nee, zij wil er op slapen. We krijgen van de dames meteen, nadat we ons genesteld hebben, een glas rode wijn om onze weder ontmoeting te vieren.Het is meteen gezellig in de refugio. De twee vrijwilligsters komen uit Canada en zijn twee weken hier vrijwilligsters en gaan dan zelf ook nog twee weken lopen. Wij verstaan ons met z'n vieren erg goed. Ik ga dan ook maar eerst douchen en de was wassen en ik geniet de hele avond. De was hangt inmiddels buiten te drogen. Tegen 18.30 uur gaan we eten. Het geeft een zeer gevulde soep met brood en daarna een zeer lekkere uitgebreide salade en natuurlijk rode wijn erbij. Als toetje fruit en koffie. Ik schrijf nog even mijn blog, maar vanavond gaat het langzamer dan anders, want kletsen met Amina en tikken op de telefoon gelijktijdig gaat ja moeilijk voor een man. Tegen 20.30 uur lekker op bed gaan liggen en dan nog even nagenieten van de mooie middag. Morgen, hebben we besloten, om 7 uur te ontbijten en dan te vertrekken naar Perigueux
( 24 km.)
Dus nu lekker op tijd gaan slapen.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"