Dag 95, Negreira naar Olveiroa (33 km)

Vannacht goed en lekker geslapen. Een keer wakker geworden van een smsje.
Het was Agota, dat ze veilig thuis waren gekomen, ze waren helemaal gesloopt van de lange reis. Het was toen tegen 1 uur. Snel even iets terug mailen en dan weer lekker omgedraaid en verder slapen. Want vandaag wacht een lange etappe op me. Om 6.30 uur loopt de wekker af, checklijst te voorschijn gehaald en deze weer netjes afgewerkt. Birgit is ook wakker. Als alles is afgetekend op de lijst en de rugzak gepakt, wordt het tijd voor ontbijt. In deze auberge geeft het geen ontbijt, dus gaan we lekker ontbijten in een bar iets verderop. Ik neem een stokbrood ham, kaas met daarbij een cafe con leche. Het smaakt als vanouds erg lekker. Als we het weerbericht op de tv. hebben gezien vertrekken we voor 33 km naar Olveiroa. Het is dan net 8.00 uur. Helaas begint het na een kwartier te motregenen, het is zwaar bewolkt en grijs, 15 graden. Hopelijk verandert dit snel. De weersvoorspellingen bieden tenminste hoop, het zou tot en met maandag droog blijven met een zonnetje erbij, temp. zo rond de 21 graden. Wel toepasselijk is dat we op het moment, dat het begint te regenen door een soort regenwoud lopen. Mooie varens, veel mos op de stenen en veel groen met daarbij een schitterende bloemenpracht. Een sprookje gewoon. Verder komen we door een paar kleine gehuchten waar de tijd al jaren niet meer tikt. Wat verder op valt, op dit extra stuk van de camino is, dat er veel kleine stevige klimmetjes in zitten,en dat samen met de lange afstanden maakt het geen eenvoudig rondje. Tegen 10.50 uur komen we uiteindelijk in een dorp, Vilaserio, waar het gelukkig wel een bar geeft. Ik neem een cafe con leche en een stokbrood chorizo. Deze smaakte extra lekker, omdat deze warm is gemaakt. Birgit zit er na 13 km helemaal door heen en neemt dan ook een wijs besluit, ze loopt enkel verder tot Santa Marina (8,6 km) verderop. Ik ga dus vanaf hier alleen verder op mijn rondje Muxia, Finistera. Even afscheid nemen van Birgit, de laatst overgeblevene van de groep. Een bijzondere en mooie groep, die spontaan is ontstaan op de camino. Als ik de bar verlaat, schijnt kort het zonnetje. Maar het aller belangrijkste is, dat het droog is en hopelijk ook blijft. De weg naar Santa Marina loop ik met Peter uit Neurenberg. Ik ben hem al vaker tegengekomen. Ook hij stopt in Santa Marina. De 8,6 km lopen vooral door de velden, over kiezel en keienpaden. Het loopt lekker, alleen komt de wind uit de verkeerde richting, dus tegen. Om 13.10 uur bereik ik Santa Marina, Peter gedag gezegd, en zelf even in een bar een colaatje gedronken. Tegen 13.30 uur zet ik me schrap voor het laatste gedeelte van vandaag. Het zijn nog 12,6 km tot Olveiroa. Het laatste deel loopt vooral over kleine asfalt weggetjes waar amper verkeer rijdt. Dit komt vooral doordat er amper leven is in de dorpen die we passeren. Tegen 15.45 uur kom ik aan bij de auberge casa Loncho, in Olveiroa. Het is een mooie herberg voor € 12. Eerst even douchen, want een warme douche kan ik wel gebruiken als opknapper.Door de weersomstandigheden, de vele kleine klimmetjes en de afstand maken het tot een zware dag. Gelukkig is de douche goed en warm. Ik knap er weer helemaal van op. Hierna even de was uitwassen en ophangen en dan wordt het tijd voor een biertje. Dat heb ik wel verdiend, al zeg ik het zelf. Even later krijg ik van Julia een sms dat Agota achter haar laptop zit en wegdroomd van de vele mooie foto's die ze heeft gemaakt. Ja, dat is zeker, het zijn er vele. Natuurlijk even contact gehad met mijn belangrijk steunpunt in Brunssum, zij zoeken binnenkort werk, en willen pelgrims graag bijstaan en beschikken inmiddels over genoeg ervaring. Ook ben ik al begonnen met het schrijven van mijn dagelijkse avonturen op de camino. Vanaf vandaag wordt deze blog ook nauwkeurig bijgehouden in Hongarije. Voordat ik ga eten, nog even op bed liggen en even nadenken over de afgelopen dagen en weken. Tegen 19.30 uur even snel opfrissen en dan gaan eten. Mijn maag knort al, dus die mag wel gevuld worden. Als eerste neem ik, pastasalade, lekker veel koolhydraten, en ook nog wat sla en tomaat erbij. Het hoofdgerecht is frite's met sla en een kipschnitzel. De schnitzel had echter veel weg van een cordon blue. Natuurlijk hoort bij de camino een tinto vino. Het smaakt goed en de wijn is erg lekker en op de juiste temperatuur, want dat snappen ze hier nog niet, veelal wordt de tinto vino koud geserveerd. Terwijl deze bij 12- 17 graden hoort geserveerd te worden, wij hebben dan ook menige fles terug gestuurd. Maar hier klopt alles, smaak en temperatuur. Als toetje neem ik een santiago "taart" met daarbij een cafe con leche. Dit smaakte ook heerlijk. Na het eten rustig in een luie stoel gaan zitten en alvast de route van morgen bekeken. Want morgen ga ik niet zoals vele hier naar Finistera maar naar Muxia. Het zijn 30 km tot aan de kust van Muxia. Hier heeft de maagd Maria apostel Jacob moed ingesproken voor hij zijn preek hield. Het is samen met Finistera een bijzondere plek op de camino. Vandaag ga ik eens lekker op tijd naar bed. Natuurlijk nog even met mijn vriendinnetje Agota sms-sen. Heerlijk om daarbij lekker gestrekt op bed te liggen en mijn hele camino nog eens te overdenken. Tot slot zal ik ook wel weer dromen over.... Agota, want wat was het fijn geweest om samen naar Muxia en Finistera te zijn gewandeld.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"