Dag 66, Cirauqui naar Villamayor Monjardin (24 km)

Vannacht zeer goed geslapen, ik merkte meteen het voordeel van een kleinere auberge. Het is rustiger en dus ook goed voor de nachtrust, natuurlijk zijn er altijd wel uitzonderingen, zoals die Italiaan vanochtend. Die al om 5 uur startklaar stond. Ik sta tegen 6.15 uur op, alles verzorgen en inpakken en dan lekker ontbijten. Het geeft koffie uit de automaat en stokbrood met chirozu worst en het laatste smeerkaasje uit Frankrijk. Het smaakt erg lekker. Ik vertrek dan tegen 7.30 uur naar het einddoel dat 24 km verder ligt. Het eerste deel naar Lorca gaat nog een beetje bergop en mijn benen voelen nog een beetje zwaar, maar de diesel motor moet nog op gang komen. Maar de eerste 6 km zijn dan al achter de rug. Het gaat steeds beter en tegen 11 uur bereik al Estella (16 km ) Het is nog erg rustig, de Spanjaarden worden langzaam wakker. Eerst breng ik een bezoek aan de San Pedro de La Rua kerk. Het is een zeer mooie kerk, ik steek een kaarsje op voor mijn ouders en alle overleden familieleden. Langzaam merk ik dat ik trek krijg, een slager is open. Ze maken me hier een stokbrood met olijfolie, tomaten, chirozu worst en ook nog een dikke laag ham en daarbij een fruitsap. Dit eet ik dan op, op en rustig pleintje. Niet veel later komen een aantal middelbare studenten om een interview met een camino ganger. Ze stellen allerlei vragen in het Engels want dat hoort bij hun opdracht. Even later komt er nog een groepje studentes. Wel lachen dat pelgrim Skippy zo bekend is én wordt op de camino. Na alle aandacht wordt het tijd om verder te gaan. Het zijn nog 8 km tot Villamayor de Monjardin. Nog even getwijfeld om nog door te lopen naar Los Arcos. Maar dat waren dan nog eens 13 km en dan zou het totaal op
36 km-37 km komen en dat is wat te veel van het goede.
In Villamayor de Monjardin arriveer ik rond 13.45 uur. Ik verblijf in een door Nederlandse vrijwilligers gerunde refugio. Eerst maar eens douchen en de kleren wassen. Ze hebben hier een centrifuge en dat scheelt weer. En als de zon ook nog even blijft schijnen, is de was zo droog. Als ik opgefrist ben, dan eerst naar de zeer kleine buurtsuper, voor een brood en een beetje jam, want er is geen ontbijt in de auberge. Ze hebben er ook ijsjes, een Magnum lust deze pelgrim. Lekker genoten op een rustig plekje in het zonnetje. Even alleen zijn doet goed. Tegen vieren komt Gundolf de trap op gelopen als een dood vogeltje. En samen zijn we nog een biertje gaan drinken. Om 19.00 uur is het avondeten en hier tref ik weer de Oostenrijkse dames uit het Salzburgerland, Monica en Karin. En ook de uit Polen afkomstige Duitser is er. We eten als eerste een salade, gevolgd door cous-cous en tot slot een vruchten joghurt. Ook kreeg iedereen een cadeautje in de vorm van een gedeelte uit de bijbel,van apostel Jacob. Om 20.30 uur is er gelegenheid tot mediteren. Ik moet nog even kijken wat ik doe. Wat ik wel weet is, dat het morgen weer een lange dag wordt. Ik ga dan naar Vienna en dat zijn 32 km. Als ik de blog aan het schrijven ben komen de twee Nederlanders (Wout en Jan) en de Franse Elzasser Jean ( in Ostabat in de bar voor het eerst kennis meegemaakt en toen al veel lol gehad) naar me toe. Dus dat mediteren vervalt voor mij. Want gezellig kletsen en en kop koffie is voor mij heel belangrijk. Het is en hele fijne auberge gerund door een christelijke stichting, maar in mijn ogen zijn deze aanwezige vrijwilligers te veel bezig met het iemand aanpraten van een geloof en dat vind ik jammer. Voor de rest heb ik het goed naar mijn zin. Je komt weer mensen tegen die je al 2 dagen niet meer hebt gezien of waarvan je denkt die loopt een dag voor je en dan toch weer ontmoet. Super zijn dit soort ontmoetingen met mensen van over de gehele wereld. Nog even gekletst met Gundolf, maar dan wordt het ook langzaam tijd om mijn slaapzak op te zoeken.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"