Dag 65, Cizur Menor naar Cirauqui ( 27 km + 4 KM )

Vannacht heerlijk geslapen, alleen was er volgens een paar pelgrims een schitterend concert te beluisteren van snurkende mensen. Ik zou een van de leden zijn geweest. Tegen 6.30 uur wakker geworden en toen weer alles afgewerkt zoals op dag 20 of 40. We hadden gisteren gehoord, dat in de bar- restaurant waar we waren, dat er in de ochtend een ontbijt wordt geserveerd voor € 4. Eindelijk eens een goede start, zeker als we gaan klimmen naar ruim 800 meter. Het eerste gedeelte naar Zaraquiegue gaat nog redelijk over een stenen pad, maar dan gaat het goed omhoog naar Puerto Del Perdon. Hier staat op de top van de pas een voor camino gangers zéér bekend bronzen voorstelling van camino pelgrims. Het is wel erg winderig op de pas en dus ook de geschikte plaats voor het neerzetten van ruim 40 windmolens. Na een half uur genoten te hebben van het uitzicht neem ik de
"gevaarlijke" afdaling in de richting van Uterga. De route tot nu toe vind ik schitterend, bijna geen asfalt en mooie vergezichten en alweer een hoogtepunt op de camino live mogen bewonderen. Het is in het "dal" wel niet meer zo'n wind. Trouwens het zonnetje begint aardig te branden .
(23 graden) In het volgende dorpje Muruzbal besluit ik een extra omweg te nemen naar de Santa Maria kerk in Eunate. Het is volgens vele gidsen de moeite waard om de omweg van 4 km te maken. De kerk is een harmonische romaanse kerk, en dat is erg bijzonder in deze streek. Helaas is de kerk dicht en kunnen de pelgrims geen stempel in hun credenciaal ontvangen. Maar ja, het is en blijft een mooie kerk en het loont zeker om even om te lopen.
Via Obanos kom ik dan tegen 12.30 uur aan in Puente La Reina. Hier heb ik eerst de Santiago kerk bezocht. De inrichting lijkt veel op de kerken in Oostenrijk waar ook veel bladgoud wordt verwerkt. Het is echt overweldigend. Ook het centrum met de typische smalle hoge straten is mooi om te zien. Ik heb wel honger gekregen. Ik ga in een kleine bar wat eten. Ik neem een stokbrood met ham ( 3 cm dik ) met tomaten, uien, knoflook en olijfolie en een koffie. Het smaakt verrukkelijk. Tegen 13.35 uur gaan we op weg richting mijn eindpunt Cirauqui en dat is nog 7 km lopen. Maar eerst op het eind van Puente La Reina over de beroemde brug lopen. Ook weer zo'n punt op de camino. Maar dan gaat het door het veld naar mijn slaapplaats Cirauqui. Het is behoorlijk warm geworden in het veld en als dan het pad ook nog 2 km omhoog gaat, waarvan het laatste gedeelte volgens gps 10% stijging is, tot aan het eerste dorpje Maneru, is dit even afzien. Gelukkig heb ik voor vertrek nog de camelbag bijgevuld met water. De laatste 2,5 km is het niet meer zo zwaar, behalve in het dorpje zelf. De auberge ligt aan het eind van het dorp, achter de kerk. Er is nog een plekje voor me in de auberge Maralotz. Het kost €20
( €10 voor slapen en €10 voor avondeten) Eerst heerlijk douchen en de was wassen. De was kan dan mooi drogen op het balkon van de eerste verdieping. Een aanrader deze auberge. Natuurlijk heb ik ook wel na een tamelijk zware dag zin in een biertje. Alain uit Wolverhampton in Engeland gaat mee naar de bar voor een pint. Na terugkomst nog even naar de supermarkt om iets te halen voor het ontbijt morgenvroeg. Tegen 19.00 uur is er ook in deze auberge gezamelijk eten. Er zijn pelgrims die op de fiets zijn ( 2 Belgen uit Mechelen) en te voet uit Zweden, Spanje, Italië, Engeland, Japan en ik die gek, die helemaal vanuit Nederland is komen lopen. Het avondeten bestaat uit spinazie soep en daarna spaghetti en dan tot slot een chocopudding. Dit is wat ik nodig had. Natuurlijk met een rood wijntje en gezelligheid. Ik merk dat ik na het eten wel moe begin te worden, nog even de blog schrijven en dan lekker slapen. Morgen staan 23 km op het programma naar Villamayor de Monjardin. Hier is een refugio met Nederlandse vrijwilligers. Het eten van deze lekkere spaghetti maakt je moe. Dus "Skippy" gaat langzaam slapen.

Welterusten pelgrim Fred.
"Skippy"